l i t t l e penny

Virgülüne dokunmadan. Cıvıl cıvıl, kıpır kıpır bir çocuk yüreğinin işkence gibi uygulamalarla dolu bir tedavi eşliğinde, haftalarca, aylarca bir hastane odasında karantinaya alınışını hayal edin bir de.. Dışarıda olanca güzelliğiyle kesintisiz sürerken hayat, her şeye derin bir özlemle camın ardından bakmak zorunda kalan bir çocuğu hayal edin.. Çoğu kez camın yanına ilişecek mecali bile bulamayışını düşünün... Tek gezinti yeri, sık sık mavi kod alarmıyla, insanların ağlayışlarıyla çığlıklarıyla inleyen hastane koridorları olan bir yavrucağın bunalmışlığıyla kıyaslayın sıkılmışlığınızı.. “Yaşam mücadelesi vermekten yaşamayı unutan” minicik bir bedeni tasavvur edin.. Elmasını bile pişirmeden yemesine izin vermeyecek derecede izole edilişini anlamaya çalışın bi çocuğun.. Maske, eldivenler, steril kıyafetler arasından annesine bile korkuyla sarılan bir çocuk... O yüzden, lütfen, şimdi susun. Sancısız, hastalıksız, oda oda salon salon evlerinizde ‘keyiflice’ sıkılmanın tadını çıkarın ...

7 Mart tarihinde gördüğüm Kâbe görüntüsüne yazdığım yazılar ve Abdullatif Halid'den aktardığım alttyazıyı çeviriyorum. "Bu fotoğraf bugün uzun uzun düşünmeme sebep oldu. Tek bir gecede Allah nasıl da dünyadaki herşeyi değiştirdi. Tüm dünya bir virüs üzerine çıldırmış durumda. Ekonomiler çöküyor, havayolları batıyor, neredeyse herkes maske takıyor ve ülkeler okullarını kapatıyor, etkinliklerini ve toplumsal bir araya gelişleri durduruyor. Bir gecede salgın. Tesbih O Allah'adır ki, "görmek" için başka hangi işartlere ihtiyacımız var?Bakın, virüsün daha fazla yayılmasını önlemek amacıyla tüm umre organizasyonlarını iptal eden yönetimin dezenfekte edişiyle bomboş kalan zemin kat. Dünyanın şu anki hâline baktığım zaman... Böyle bir duruma gelecek olmamızdan bir süphe duymuyordum. Onlarca yıl, tüm dünya, Müslüman ümmet de dâhil olmak üzere, ezilenleri ve zayıfları yarı yolda bıraktı. Masum insanların kanı ümmet boyunca her yere döküldü ve kimse kılını kıpırdatmadı...