l i t t l e penny

Kim demiş, ikinci başlangıçlardan hayır gelmez diye. Ağzımda hazır gıda tadı bırakan birkaç romandan sonra bambaşka çeşnilerin farkına varmış gurmelerin aşermesi gibi Dostoyevski'yi yeniden elime aldım. İlk başta, Rusçanın tüm o kendine özgü karmaşasıyla karşılaşıp yolumu kaybedince yarım bırakmıştım bu romanı. İsimleri not kağıdına yazarak yeniden elime aldığımda, köprünün altından akmış onca kitaba karşın, her sayfayı anımsadığımı gördüm. Bunun sebebi, Dostoyevski'nin cümlelerinin bir şiir gibi zihninize kazınmasıdır. Pek çok kitap okuyabilir, birbirine eş bir sürü cümleye denk gelebilir ve artık şaşırmayabilirsiniz, ama Fyodor Mihailoviç'in cümleleri için böyle bir durum sözkonusu değildir, rastlarsanız bu apaçık intihaldir. Çünkü onun cümleleri salt cümle değil, o sayfanın resmettiği bir yaşamdan yükselen sesler gibidir, ağızdan çıkar görünürler; oysa kitabın koca bir resme dönüştüğü anlardan birindesinizdir yalnızca. Bunu her detayı sayfalarca betimleyerek de yapma...

Görsel varken yazı neye yarar? Gelişen teknoloji ve hızını alamayan hayatın karşısında bu soruyu sorabilecek herkese birisi çoktan bir yanıt vermiştir: Süskind. Bir film izlerken sürekli açıklama yapan bir üst ses dinlemek ne kadar anlamsızsa, bazı kitapların filmi de o kadar yavan olmaya mahkûmdur. Onyıllarca her türlü yönetmenin filmini çekmeye çalıştığı bir romandır bu. En sonunda bir filmi çekilebilmiştir, ancak film kitabın bir görsel özetidir, denemesidir yalnızca. Bunun sebebi asla görsele dökülemeyecek, sinemanın devamlılığıyla ifade edilemeyecek duygulanımlar, arayışlar ve içsel durumların kitapta son derece bol olmasıdır. Bunun da sebebi, yazarın, koku gibi, asla ele avuca sığmaz, dokunulamayan tadı alınamayan görülemeyen ve işitilemeyen bir şeyi, kelimelerle anlatmaya soyunmuş olmasıdır. Kahramanın üzerindeki, okudukça sizin apaçık gördüğünüz, oysa kitapta kelimelere asla dökülmemiş  bir sis misali uğursuzluğu  sinemada hiçbir CGI ...

Gencecikken ölünmez, ölüverilir . Aniden ölünmez, sanki yavaş yavaş ölmek gerekir. Yalnız ölünmez, kesin intihardır kalp krizidir hap krizidir. Ölmeye dair bu yasaklar... Daha birkaç gün önce dans ederken hiç durmadan konuşurken gördüğünüz kadın ölemez, ölmemiştir dalga geçiyordur. Ölüm haberi tez yayılınca, 2 yaşında çocuğu var, denirken neye isyan edilir? Akşam içmeye gitmiş geceyarısı ölmüşse çok içmiş de ondan diye yaftalar hazır bekler. Yok o bahane içlere sinmezse daha beter suçlamalar pusudadır. Kesin bazı ilaçlar alıyordur da ondandır. Kesin gizli bir şeyi vardır. Herşeyi sebeplendirmek ilişkilendirmek kadar kötü toplumsal bir huy olamaz. Kimi gözyaşı dökerken, kimi ölemez ölemez derken uzaklardan gülüyordur ruhu belki, Dünyanın ne kadar üç günlük, dertlerin ne kadar saçma, kavgaların ne kadar boş olduğuna. Çevremizdeki herkesin başına gelse de anlamamakta ısrar ettiğimiz tek şeyin ölüm olduğuna. İşbu Web sitesi ve tüm sayfaları Fikir ve Sanat Eserleri Kanun...