Sabika Sheikh, Youth Exchange and Study Öğrenci Değişim Programı ile geldiği Teksas Santa Fe Lisesi'nde Cuma günkü silahlı saldırıda yaşamını yitiren iki öğretmen ve sekiz öğrenci arasındaydı.
Ben şu noktadan bakmak istiyorum. Keşke Sabika'nın yaşadığı yerde yeterli eğitim, okullar olsaydı ve babasının dediği gibi sınıfında bir kere bile başarısızlık göstermemiş böyle değerler, ilmi yurtdışında aramak zorunda kalmasaydı. Bu, az gelişmiş ve gelişmekte olan tüm ülkeler, yani bizim için de geçerli bir dilek.
Şimdiden çevremde çocuğunu kesinlikle yurtdışında okutacağını söyleyen oldukça fazla sayıda insan var. Kültürlerarası bir değişimden söz etmiyorum. "Gitsin kurtulsun!" fikrinden bahsediyorum. "Okusun gelsin ülkesine katkısı olsun," değil, "orada yaşasın, mümkünse ölene kadar, vatandaşı olsun, pasaportlar vizeler, burada sürünmesin, kim vurduya gitmesin, burada eğitim, sağlık, can güvenliği, ekonomi, insan hayatı, ..." diye ilerleyen ifadeler bunlar. Oysa aynı risklerin tüm ülkelerde olduğunu bilmek gerekiyor. Yurtdışında çalışmış ve yaşamış birisi olarak şunu söylemeliyim: o hayran olduğumuz eğitimciler, veya alanında uzman kişiler, ve çevresindekiler, yurdundan tamamen bir özenmeyle kopup gelmiş kişilere değil, yurdundan hiç kopmayan, yurtdışından kültür ve teknoloji alıp ülkesine taşıyanlara saygı duyarlar.
Sabika gelecekte Pakistan Yurtdışı İlişkiler'de çalışmak istiyordu. Amerika'da kalmak da isteyebilirdi. Ama o hedefini daha bu yaşında koymuş ve ifade etmişti.
Kendi okullarımız, eğitimimiz, eğitim fırsatlarımız, öğretmenlerimiz arasında yetersizlikleri olanlar da var, çok değerli olanlar da. Sabika'nın resminin altına, Ayvacık'ta öğretmen olduğu ön-okuldaki çocuklara ve ailelere çok kıymetli şeyler katarak Uluslararası Global Teacher Prize'da finale kalan 10 öğretmenden biri olan gururumuz Nurten Akkuş'un bir görüntüsünü koymak istiyorum.
Bizim koşullarımız, zorluklarımız, emeğimizi daha da kıymetli kılan yegâne şey aslında.
... ve hep o yurtdışında var denilen, kafalarda varsayılan olarak yer etmiş konfordan bir parça vazgeçmemiz, kendi çevremizi iyileştirmek için çabalamamız bence en büyük değer.
Ben şu noktadan bakmak istiyorum. Keşke Sabika'nın yaşadığı yerde yeterli eğitim, okullar olsaydı ve babasının dediği gibi sınıfında bir kere bile başarısızlık göstermemiş böyle değerler, ilmi yurtdışında aramak zorunda kalmasaydı. Bu, az gelişmiş ve gelişmekte olan tüm ülkeler, yani bizim için de geçerli bir dilek.
Şimdiden çevremde çocuğunu kesinlikle yurtdışında okutacağını söyleyen oldukça fazla sayıda insan var. Kültürlerarası bir değişimden söz etmiyorum. "Gitsin kurtulsun!" fikrinden bahsediyorum. "Okusun gelsin ülkesine katkısı olsun," değil, "orada yaşasın, mümkünse ölene kadar, vatandaşı olsun, pasaportlar vizeler, burada sürünmesin, kim vurduya gitmesin, burada eğitim, sağlık, can güvenliği, ekonomi, insan hayatı, ..." diye ilerleyen ifadeler bunlar. Oysa aynı risklerin tüm ülkelerde olduğunu bilmek gerekiyor. Yurtdışında çalışmış ve yaşamış birisi olarak şunu söylemeliyim: o hayran olduğumuz eğitimciler, veya alanında uzman kişiler, ve çevresindekiler, yurdundan tamamen bir özenmeyle kopup gelmiş kişilere değil, yurdundan hiç kopmayan, yurtdışından kültür ve teknoloji alıp ülkesine taşıyanlara saygı duyarlar.
Sabika gelecekte Pakistan Yurtdışı İlişkiler'de çalışmak istiyordu. Amerika'da kalmak da isteyebilirdi. Ama o hedefini daha bu yaşında koymuş ve ifade etmişti.
Kendi okullarımız, eğitimimiz, eğitim fırsatlarımız, öğretmenlerimiz arasında yetersizlikleri olanlar da var, çok değerli olanlar da. Sabika'nın resminin altına, Ayvacık'ta öğretmen olduğu ön-okuldaki çocuklara ve ailelere çok kıymetli şeyler katarak Uluslararası Global Teacher Prize'da finale kalan 10 öğretmenden biri olan gururumuz Nurten Akkuş'un bir görüntüsünü koymak istiyorum.
Bizim koşullarımız, zorluklarımız, emeğimizi daha da kıymetli kılan yegâne şey aslında.
... ve hep o yurtdışında var denilen, kafalarda varsayılan olarak yer etmiş konfordan bir parça vazgeçmemiz, kendi çevremizi iyileştirmek için çabalamamız bence en büyük değer.
İşbu web sitesi ve tüm sayfaları Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'na tabidir ve içeriğine ilişkin her türlü yazı içeren bilgi-belge ve her türlü fikri ve sınai haklar ile tüm telif hakları ve diğer fikri ve sınai mülkiyet hakları blog yazarına aittir. İşbu web sitesinin içeriği, sitede kullanılan her türlü yazılı malzeme Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu ve Türk Ceza Kanunu kapsamında korunmaktadır.
Sitede yer alan bilgilerin çoğaltılması, başka bir lisana çevrilmesi, saklanması veya işleme tutulması da dahil, blog yazarının önceden yazılı iznine tabidir. Bu sebeple bu sitede yer alan metinler kısmen veya tamamen sahibinin yazılı izni olmadan hiçbir şekilde, çoğaltılamaz, yayınlanamaz, kopyalanamaz, sunulamaz ve aktarılamaz. Sitenin bütünü veya bir kısmı diğer bir Web sitesinde izinsiz olarak kullanılamaz.
Yorumlar
Yorum Gönder
Fikirlerinizi paylaşmaktan çekinmeyin!