l i t t l e penny

Yalan, tamamen hacmine kanarak aldığım ve bundan hiç pişman olmadığım müthiş bir roman, Tahsin Yücel'in bana göre başyapıtı. Bundan önce yazarı hiç okumamıştım, oysa kesinlikle atlanmaması gereken bir kitap, özellikle bir anının biçimlendirdiği koskoca bir hayatın son demlerinde yaşanabilecek şeylerin son derece şaşırtıcı olmasıyla insanı büyülüyor. Çocukluk arkadaşı Yunus'un bir aşk yüzünden kendini öldürmesiyle, onu bir kardeş gibi sevmiş, benimsemiş olan sıra arkadaşı Yusuf insanlara kapalı, ansiklopediler içinde yalnız bir hayat geçirir, ancak ne var ki çocukken birlikte kurdukları dil kuramı önce tesadüflerle, sonra medya aracılığıyla ülke çapında yayılır. Yusuf Aksu'nun çevresindeki insanların kişilik ve arayışları o kadar güzel betimleniyor ki, bu insanları kendi komşunuzmuş veya iş arkadaşınızmış gibi benimsiyorsunuz. Bu kişiler aslında ülkemizin o yıllarının her kesimine ait özetler gibiler. Yusuf Aksu'nun evinde dostlarının toplanarak ondan hayat, bilim

Eşik 'ten sonra özellikle merak ederek okuma sırasında önlere aldım bu kitabı, çünkü otobiyografik parçalar içeren ödüllü kitabından sonra Irmak Zileli ne yazmak isteyecek, yazdığını nasıl geliştirecek, bizi nasıl şaşırtacak, merak ediyordum. Aslında beklediğim gibi, beni şaşırttı - şaşırmak nasıl beklenebilir ki? - ve gerilimli bir atmosferde, gerçeklik ve kurgu arasında okuyucuyu taşıyıp duran bir romanla karşılaştım. Ortadan kaybolan karısı Leylâ'yla ilgili detayları evde polise anlatırken geçmişi, inançları, kendine güveni parçalanmaya başlayan Fikret ile olaylar daha farklı bir anlam kazanıyor. Öte yandan Leylâ'nın evi terkedişinden itibaren kendi zihninde yaptığı yolculuklar ve karşılaştığı hayat hikâyeleriyle kendini tekrar bulmasını izliyoruz. Bu hikâyeler özellikle sokaktan hikâyeler, günlük yaşamda görmezden gelinen, hepsi de bir şekilde ezilen veya zarar gören insanlar veya hayvanlara ait. Yazarın bizzat böyle bir yürüyüş yaprak bu satırları zihninde oluşturd