l i t t l e penny

Biraz geç kalmış, aslında mevcut önyargıların çizdiği olasılıklara takıldığı için sakınılmış bir yazı. Bu kitap yazısı, Işık Elçi Çetin'in Elif'ten Vav'a Velâyet Yolu 'ndan sonra okuyup hediye ettiğim bir kitaba ait. Nouman Ali Khan, kısaca NAK, yıllar önce başlattığı seminer ve konuşmalarının insanlar üzerindeki müthiş etkisi ve devamının talep edilmesiyle Beyyinah (beyyine, Ar. kanıt, kuvvetli delil) Enstitüsü'nü kurmuş, Amerikalı bir Arapça öğretmeni. Şu an İslâm dünyasındaki en etki sahibi kişilerden biri. Ve bir şeyh değil! Ona buna fetvâ veren, emirler yasaklar helâller haramlar çıkaran bir merci hiç değil. Sefahat içinde yaşamıyor, hanımından ufak çocuklarının taklitlerine kadar harika şeyler anlatıyor. Evlilik, iş hayatı, iş ahlâkı, komşuluk, yardım, inanç, gençliğe dair söyleyecek çok sözü var. Ve her sözü bizden, bizim içimizden. Amerika'da hem çalışmış hem okumuş ve Müslüman olmanın zorluklarıyla yüzleşmiş, özünü korumaya çalışmış ve uzun yıllar b

Yıldızlar, insanların ve çocukların ilhamıdır. Açık denizlerde, ormanlarda, şehirlerde binlerce gözün umududur. Yıldızların gözükmediği ne kadar çok gece yaşarsa, o kadar ümitsiz hâle düşer insan, bu yüzden berrak kış geceleri ya da meltemli yaz geceleri onun en sürekli hayalidir. Geceyi sırf yıldızlar yüzünden seven, göğe bakmadan duramayan gönüller vardır. Bir yıldıza baktığınız zaman gördüğünüz, onun size olan mesafesine göre binyıllar önce saçtığı parıltının size ulaştığı anki ışığıdır. Yıldızların güzelliği de budur: onun sizin ömrünüze kıyaslandığında bir saniyelik ışıltısını görür ve mutlu olursunuz. Onun ışıltısının bir sonraki saniyesini görmeye ömrünüz vefa etmez. Ayşın Öner, pekçok hayattan bir iz bırakarak geçti ve bir yıldız gibi pekçok hayatta daha iz bırakmaya devam edecek. Hayata veda etmesinin ardından anne babası, onun adına bir Burs Fonu hayata geçirdiler ve bu fon ile pekçok Darüşşafaka mezunu üniversite hayatında destek alabilecek. Böylesine ışıklı bir insanın

Çocuklara yardım ulaştıran ya da aracı olan grup ve dernekleri anlattıktan sonra sadece bir hafta içinde tanıştığım, haberleştiğim sosyal medya hesaplarını derlemeye devam ediyorum. Biliyorsunuz sosyal medya insan kişiliği, egosu, vitrini gibi yönlerden pekçok sıkıntı içeriyor, ama aynı zamanda herkese ulaşabileceğiniz ve bu erişimi harika şeylere dönüştürebileceğiniz bir potansiyeli de var. Biz de özellikle instagram üzerinde çocuklara yardım yapan iyilik grupları ile, yardım yapılabilecek çocukların ailelerine ait hesapları izlemeye devam ediyoruz. Fetteho & Oyuncak Kardeşliği: instagram hesapları fetteho ve oyuncakkardesliği Ümit Kavak, Şanlıurfa'nın Ceylanpınar ilçesinde yaşıyor ve Oyuncak kardeşliği projesiyle pekçok çocuğun yüzünü güldürüyor. Hayırseverlerin kargoyla kendisine gönderdiği oyuncak ve hediyeleri, kendi imkanlarıyla Şanlıurfa ve çevresindeki illerin kırsal bölgelerine ulaştırıyor. Profilinde yer alan çocuk fotoğraflarının içinizi ısıtmaması mümkün değil.

Çocuklara nasıl yardım edebilirim sorusuyla kaleme alınmış bu yazı serisinin ikincisinde çocuklara yönelik sağlık, eğitim, korunma yardım dernekleri, vakıflardan bir derleme yapıyorum. Bu kurumlara nakdi bağışın yanında zamanınızı ve emeğinizi vererek gönüllüleri de olabilirsiniz. Gerçekten, belki sizlere teşekkür imkânı olmayacak bu çocukları, gençleri sizinle bir kan bağınız yok diye unutmak, bu toplumun önündeki gelecek kaygısının en büyük faktörlerinden biri. Sadece sağlıklı yaşamaları değil, eğitim görmeleri, güven içinde olmaları, diğer çocuklarla denk sosyal imkânlara kavuşmaları, tek tek hepimizin, toplum olarak bizlerin insanlığa bir borcu. Çocuklara el uzattıkça, başka şeylere el uzatamaz hale geleceksiniz, o pahalı vazoyu, ikinci tabloyu, üçüncü parfümü, o 1000 Lira daha pahalı tatili bir kenara itmeye başlayacaksınız. İyilik sadece artan kıyafetleri, fazla kap kacağı sağa sola vermek değil. İyiliğin unutulan anlamı, "kendinizden vermek" . Çünkü tüm fazla vey

Sosyal medya sadece farklı siyasi görüşlerin çarpışma alanı, mükemmel anneleri gördükçe yetersiz hissetme sebebi, kendine yönelik bir PR çalışması alanı, görsel veya fikir intihali gibi şeylerin yeri değil. Sosyal medya ihtiyaç sahibi çocuklarla ve anneleriyle tanıştığınız, onların sesini duyuran veya el uzatan güzel insanların iyilik çığlarına katılabileceğiniz, onların hikâyelerini de öğrenebileceğiniz müthiş bir yer. Cuma günü bir akademisyen hocamızın Ben çocuklara nasıl yardım edebilirim , sorusuyla bu yazıyı yazma kararı aldım. İyilik gizlidir, ama toplum bunu çok yanlış anlayarak iyiliksiz günler, haftalar, mevsimler, yıllar geçirir hale geldi. İyiliğin kendine yapılan'dan ibaret olduğunu sanan bir nesil geliyor.  Elimizde dört bucağa uzanan bir sosyal medya var madem , o halde kimlerin ne ihtiyacı var, neler yapılabilir, bunların paylaşılması, duyurulması gerekli. Söylemeyi dilemeyi ve beklemeyi bırakıp "yapmak", harekete geçmek...  Bu 2 yıl içinde zincirleme

Instagram'da SMA (Spinal Müsküler Atrofi) hastalığını ilk önce Tip 1 SMA hastası Duru bebeğin annesi Özlem (Meriç) Hanım'ın sesiyle duymuştum ve bunu bloga da taşımıştım . Daha sonra, Tip 1 hasta çocukların ilacı Spinraza'nın verilmemesi için ailelere koşullar öne sürülmesi ile aileler çaresiz bırakılmıştı. Bunun üzerine bazı aileler, çocuklarına Spinraza'nın yeni dozunu kendi imkânlarıyla satın alarak verebilmek için valilik onaylı yardım kampanyaları açmışlardı. Bu arada bazı çocuklarımız ilacın SGK kapsamına alınmasını beklerken yaşamını yitirmişti. Bunun yanında hastalığın 2 tipi daha olduğunu ve bu hastalara ilacın hiç sağlanmadığını öğrenmiştik. Bununla ilgili erişkin SMA hastaları da (benim izlediğim Ayça Şahin hem kendisi SMA hastası, hem de kardeşi) seslerini duyurma çabasındaydılar. Sonuç olarak SMA Destek Platformu ( SMA Benimle Yürü Derneği ) kurulmuş, sosyal medyada farkındalık oluşturma çalışmalarına başlamıştı. Bu derneğin kurulmasıyla, SMA ile ilgili

İki yıldır gelen Darüşşafaka Bağışçılar Günü davetine, bu kente taşınışımın 6. ayında icabet ettim, ve güzelim çocuklarımız ve öğretmenleriyle tanıştım. 3,5 saatlik ve beş vesaitlik bir yolun ardından bu güzel kampüse vardığım an bahçede beni görüp yaşından umulamayacak bir nezaketle beni karşılayan öğrenciyle, beni bekleyen güzelliklerden emin olmuştum. Darüşşafaka, anne ve/veya babasını yitirmiş çocuklara tamamen bağışlarla kolej seviyesinde müthiş bir eğitim veriyor. Kurum bünyesine aldığı öksüz ve yetim çocuklarımıza eğitim ve sosyal anlamda çok zengin olanaklar sunuyor. Öğrenciler yılın belli bir bölümü kampüste yatılı okuyorlar, kalan kısımda ise ailelerine dönüyorlar. Her yaştan çocuğun bana dile getirdiği gibi, hepsi kardeş gibiler. Darüşşafaka ile tanışmam birkaç yıl öncesine dayanıyor, düzenli bağışçısı olmak ise 2 yıl önceye nasip oldu. Ve şimdi, kelime anlamının çağrıştırdıklarından çok farklı bir serveti görmeye gidiyordum: gözlerdeki ışıltılara, her biri birer inci

Sokak sanatçısı Banksy'nin Balonlu Kız eserinin bir sanat müzayedesinde 1 milyon sterline satıldığı anda çerçeve içindeki bir mekanizmayla parçalanması, çocuklara yardım eli uzatma üzerine düşünen, yazan ve bunları gerçekleştiren hepimiz için eş düşüncede bir eylemdi. 7 Ekim 2018'de meydana gelen olayla ilgili Banksy'nin hesabında yazılan binlerce yorumdan birisinde şöyle yazdım, "Çocuk (ve dünyada ihtiyaç saihibi tüm çocuklar), tüm o para (bir kâğıt parçasına) harcandığı anda parça parça oldu. Kalp hâlâ orada, umut. Eser halen konuşmaya devam ediyor." Balonlu Kız eseri, yarısına kadar tüm müzayedenin gözü önünde parçalarına ayrıldıysa da, mekanizma kağıdın yarısına gelince durmuştu. Bu da, uçup giden balonun (dolayısıyla ümitlerin), henüz yok olmadığını gösteriyordu. Eserlerini hiçbir zaman parayla satmayan Banksy bu eylemiyle sanat koleksiyoncuları, müze ve galeri uzmanlarının hışmına uğradıysa da, bence mesaj çok açıktı. Bu mesajı Banksy müzayedeye f

Şermin Yaşar'ın yakın zamanda paylaştığı, birbirine sarılmış, ama ezmemiş, ışığı ve gölgeyi denk paylaşan, mevsimleri beraber yaşayan, ama aynı cins olmayan yani tek kökten türememiş (kardeş olmayan), rüzgârlarla gelip konarak bir hayatı paylaşan iki ağaca dair müthiş anlamlı bir fotoğrafının altına çevirisini yazdığım bir şiir... Şiraz Hafız'ından, birkaç gün önce görüp unutmadığım. Nasıl içselleştirmiş pek çok insan, burada paylaşmak istedim. Pekçok insanın kalbine işlemiş. Başkalarının hayatını aydınlatanlar bunu söylemez, ve bunun bir borçlanma olarak görülmesine fırsat vermezler , öyle ki, bir teşekkür beklemez ve kabul etmezler. Muhtemelen gizli kalırlar, kimsenin onların varlıklarını yüceltmesine, övmesine izin vermezler. Karşılık beklemeden verilen sevgi, yapılan iyilikler, bu şiirden daha güzel hiçbir yerde ifade edilmemiştir belki de. Ve tam da böyle yapanların güneşe benzetildiği yegâne mısralar bunlardır. Bu şiire ilk yanıt verip bana